حذف فلزات مس و سرب از محلول آبی با استفاده از نانو میله و جاذب‏های زیستی

وجود فلزات سنگین در منابع آب از مشکلات مهم زیست محیطی بسیاری از جوامع است. هدف از این مطالعه بررسی جذب مس و سرب با استفاده از سه جاذب مخروط کاج، میوه چنار و نانو میله‏های اکسید قلع می‏باشد. در این مطالعه برای جاذب‏های زیستی متغیر‏های ph، زمان تماس، مقدار جاذب و اندازه ذرات جاذب هر کدام با سه سطح تغییر و برای جاذب نانو میله‏های اکسید قلع متغیر‏های ph، سرعت عبور آب از روی کاتریج محتوی نانو میله‏ها و غلظت فلز هر کدام با سه سطح تغییر با روش‏های طراحی آزمایش بهینه شدند. برای جاذب‏های زیستی تعداد 30 آزمایش و برای جاذب نانو میله اکسید قلع 20 آزمایش با روش box- behnken طراحی شد و در هر آزمایش میزان جذب مس و سرب توسط دستگاه جذب اتمی مورد اندازه‎گیری قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که تأثیر ph بیشتر از سایر متغیر‏ها می‏باشد. در این مطالعه برای جاذب مخروط کاج میزان ph 7، زمان تماس 120 دقیقه، مقدار جاذب 1/5 میلی گرم بر لیتر و اندازه ذرات جاذب mm150 تا 250 و برای جاذب میوه چنار میزان ph 5/7، زمان تماس 120 دقیقه، مقدار جاذب 1/5 میلی گرم بر لیتر و اندازه ذرات جاذبmm 150 تا 250 و برای جاذب نانو میله اکسید قلع میزان ph 5/8، سرعت عبور آب از روی کاتریج محتوی نانو میله‏ها 9/2 میلی لیتر بر دقیقه و غلظت فلز ppm50 به عنوان مقادیر بهینه انتخاب شدند. همچنین راندمان حذف مس برای مخروط کاج، میوه چنار و نانو میله اکسید قلع به ترتیب برابر 72/98، 34/95 و 20/99 و راندمان حذف سرب برای این سه جاذب به ترتیب 62/99، 22/99 و 19/99 به دست آمد. نتایج به دست آمده از این تحقیق با دو ایزوترم لانگمیر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که ایزوترم مدل لانگمیر بیشترین تطابق را برای هر سه جاذب دارد.